Een dagje doorscheuren

Vanmorgen na enkele dagen onze motoren weer opgezocht die we 3 dagen geleden hadden geparkeerd in een beveiligde parkeergarage vlakbij het hotel. Je kon aan de lampjes zien dat ze blij waren dat ze weer van stal werden gehaald.
Ze hadden wel zin in een stevige tocht van zo'n 400 km. Toen we eenmaal opgezadeld waren ging het er meteen stevig tegenaan. Regenpakken aan want voor de afwisseling regende het voor de zoveelste keer.
Hellingen van meer als 10% naar beneden op ouderwetse Belgische kasseien met veel bochten werk.
Matty had als echte biker de koppositie ingenomen, alsof het haar dagelijkse werk was.
Helemaal goed ging dat. Dus toen we eenmaal de stad uit waren hadden we onze vuurdoop voor vandaag wel weer gehad.
We zouden de snelweg nemen naar Aveiro om daar met het pontje over te varen (de laatste deze vakantie)
Helaas, helaas het pontje voer niet want zo wist een werknemer van de haven te vertellen, hij was ter reparatie tijdelijk uit de vaart.
Wij hadden echter de sterke indruk dat het pontje definitief uit de vaart is genomen om de 8 km terug liggende betonnen brug er niet voor Jan Joker te laten liggen.
Dus moesten we weer 8 km terug om vandaar uit onze weg te vervolgen. De weg naar Aveiro dus maar overgeslagen want dan zouden we wel erg laat in Estoril aankomen.
Het bleef onderweg bewolkt met af en toe regen dus de zin om nog door een natuurgebied te rijden nam mn. bij mij wel erg af. Wetende dat het in Cascais/Estoril mooi weer is!!!!
Dus zijn we op de snelweg gebleven en waren we om 16.00 uur in het hotel.
In een stralende zon met een temperatuur van 25 gr. of meer.
Vanavond naar Cascais
(het festivalterrein) met het treintje €3,40 voor een retour.
Het is al vaker gezegd: Het kan niet missen dat het land met deze prijzen failliet gaat. We gaan nu een paar dagen echt genieten. Dus tot kijk maar weer.